Για να σε έχει φέρει η ζωή εδώ, είσαι κι εσύ, όπως κι εγώ ένας αναζητητής που απολαμβάνει το ταξίδι της ζωής και της αυτογνωσίας. Έχεις καταλάβει πως, όπως κάθε καλλιτέχνης, χρειάζεσαι να έχεις τα καλύτερα εργαλεία, την έμπνευση, το στόχο σου σε ό,τι δημιουργείς. Πόσο μάλλον όταν αυτό που δημιουργείς είναι τόσο σημαντικό όσο η ίδια σου η ζωή.

Είτε μόλις ξεκίνησες το ταξίδι σου, είτε είσαι σε αυτό όλη σου τη ζωή, σε αυτό το άρθρο θα σου αναφέρω μερικά πράγματα που πρέπει να θυμάσαι για να γίνει το αυτογνωσιακό σου ταξίδι πιο ασφαλές, πιο αποδοτικό και, κυρίως, πιο απολαυστικό.

Το ταξίδι σου είναι μοναδικό

Το ταξίδι σου είναι μόνο δικό σου, έχει την προσωπική σου πινελιά και δεν χρειάζεται να το συγκρίνεις με κανενός άλλου. Κάποιος άλλος μπορεί να εκπαιδεύεται πιο γρήγορα ή ξεπερνάει κάτι πιο τραυματικό από εσένα ή έτσι να φαίνεται. Αυτό δεν σημαίνει ότι είσαι εσύ αδύναμος ή ανεπαρκής ή όποια άλλη ταμπέλα συνηθίζεις να κολλάς στον εαυτό σου .

Άλλωστε δεν ξέρεις το ταξίδι κανενός, μόνο και μόνο επειδή βλέπεις κάποιο κομμάτι της διαδρομής του. Όπως και οι άλλοι δεν ξέρουν το δικό σου. Δεν ξέρεις για κανέναν από πού πραγματικά ξεκίνησε και πού πηγαίνει.

Η αυτογνωσία δεν είναι αγώνας ούτε δρόμου, ούτε χρόνου. Είναι ένα ταξίδι ανοιχτού τέλους. Είναι διαδικασία ζωής. Ζήσε το λοιπόν με τον δικό σου τρόπο.


Το ταξίδι εξαρτάται από εσένα και μόνο από εσένα

Το ταξίδι σου στην αυτογνωσία δεν πρέπει να εξαρτάται από άλλους ανθρώπους – είτε είναι κάποιος που σε πληγώνει, είτε κάποιος που σε βοηθά.

Μην περιμένεις την άδεια των άλλων για να θεραπεύσεις τις πληγές σου. Μπορεί να μη λάβεις ποτέ την ενθάρρυνση που θα ήθελες από κάποιους, τη σύμφωνη γνώμη τους ή το να ταξιδέψουν μαζί σου και δεν μπορείς να αναγκάσεις κανέναν να τα κάνει αυτά. Η απόφαση είναι δική σου και μόνο δική σου και το μόνο άτομο που μπορείς να ελέγξεις είναι ο εαυτός σου. Μην αφήσεις κανέναν να σου πει τι πρέπει να κάνεις.

Μπορείς να πάρεις συμβουλές ή υποστήριξη, μια ώθηση που χρειάζεσαι, την υπενθύμιση και το κίνητρο που θα σε βοηθούν να προχωράς. Αλλά, θα επιλέγεις εσύ από ποιους και με ποιον τρόπο θα τα παίρνεις όλα αυτά και σίγουρα δεν θα τα παίρνεις από όλους. Με άλλα λόγια, τι και πώς θα αποφασίσεις εσύ να κάνεις είναι τελικά δική σου επιλογή.

Εάν υπάρξει κάποια στιγμή που κάποιος ή κάτι στέκεται εμπόδιο στο ταξίδι σου, έχεις το δικαίωμα να εκφράσεις τις ανάγκες σου και να θέσεις όρια. Και αν δεν μπορούν να το σεβαστούν αυτό, έχεις το δικαίωμα να τους αγνοείς ή να τους αφήνεις να φύγουν. Μόνο μην τους αφήνεις να σε σταματούν.

Αν κάποιος νοιάζεται πραγματικά για εσένα, δεν θα σε κάνει να νιώθεις άσχημα ούτε επειδή φροντίζεις τον εαυτό σου, ούτε επειδή δεν τον φροντίζεις αρκετά ή δεν προχωράς αρκετά γρήγορα ή σωστά ή ότι δεν προσπαθείς περισσότερο.

Έχεις δικαίωμα οι άλλοι να σέβονται τις επιλογές σου και το ταξίδι σου. Αφορά μόνο εσένα!

Θα υπάρξουν πισωγυρίσματα

Η αυτογνωσία δεν είναι μια ευθεία γραμμή.

Στο ταξίδι σου πότε ο άνεμος θα είναι ούριος και θα προχωράς ήρεμα και εύκολα. Άλλες φορές ο αέρας δεν θα φουσκώνει τα πανιά σου, θα νιώθεις στασιμότητα και αργή εξέλιξη. Και κάποιες φορές, θα ζεις και καταιγίδες. Μέσα στο πρόγραμμα είναι κι αυτές. Δεν υπάρχει το τέλειο ταξίδι.

Θα υπάρξουν πισωγυρίσματα, αποτυχίες, προκλήσεις και πολλά άβολα συναισθήματα και προβληματισμοί που θα πρέπει να αντιμετωπίσεις. Έχει δουλειά. Αλλά ξέρεις κάτι; Αξίζει τον κόπο.

Κάθε φορά που θα περνάς πάνω από κάθε τοίχο που στέκεται εμπόδιο στο δρόμο σου, θα αισθάνεσαι καλά γιατί θα νιώθεις το προχώρημά σου.
Παρ’ όλες τις αποτυχίες, τις δυσκολίες και τις προκλήσεις, θα υπάρξει επίσης πρόοδος, θρίαμβοι, νέα γνώση κι επίγνωση και, το πιο σημαντικό, εξέλιξη και αυτογνωσία.

Να θυμάσαι ότι οι δύσκολες μέρες είναι προσωρινές. Και ότι όταν έρχονται, μην τα βάζεις με σένα, μην αποθαρρύνεσαι και μη το βάζεις κάτω.

Δείξε στον εαυτό σου τη συμπόνια και την καλοσύνη που χρειάζεται για να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες. Να πιστεύεις στην εξέλιξη και να συνεχίζεις σταθερά.

Να είσαι ευγενικός και υπομονετικός με τον εαυτό σου

Οι περισσότεροι θα συμφωνούσαμε ότι η αυτοφροντίδα είναι μεγάλης σημασίας και το έχεις νιώσει κι εσύ, έτσι δεν είναι ;.

Το να είσαι ευγενικός, συμπονετικός, υπομονετικός και να νοιάζεσαι για τον εαυτό σου κάνει τη διαφορά. Νομίζω ότι είναι αυτό ακριβώς που μας επιτρέπει να εξελισσόμαστε.

Ένας βασικός σκοπός της εκπαίδευσης σου στην αυτογνωσία είναι να αναγνωρίσεις τον πόνο σου, τα τραύματα που μπορεί να φέρεις και τις επιπτώσεις τους, που συνεχίζουν να σε βαραίνουν. Μόνο η συμπόνια και η υπομονή θα σε προστατεύσουν από την ενοχή, την αυτοαπόρριψη και το φόβο που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι ακριβώς το αποτέλεσμα αυρών των τραυμάτων.

Καθώς προχωράς, μπορεί να νιώσεις την ανάγκη να βιαστείς για τον επόμενο στόχο ή στάδιο του ταξιδιού της ζωή σου. Αλλά η βιασύνη μπορεί στην πραγματικότητα να είναι αντιπαραγωγική. Αντίθετα, είναι σημαντικό να έχεις υπομονή.

Δίνε χρόνο στον εαυτό σου να επεξεργάζεται τα πράγματα. Να είσαι σε θέση να κάνεις παύση και να κάνεις ένα βήμα πίσω για να αξιολογήσεις καλύτερα τις καταστάσεις, να αναγνωρίζεις όλες τις όψεις και να επιτρέπεις να αποκαλύπτονται και εκείνα τα στοιχεία που θέλουν το χρόνο τους για να σου δοθούν.

Να θυμάσαι ότι δεν είσαι το τραύμα σου

Μερικοί άνθρωποι βάζουν στόχο ή σκοπό της ζωής τους να “θεραπευτούν” από όλα. Αν και δεν υπάρχει τίποτα εγγενώς λάθος με αυτό, έρχεται ένα σημείο όπου γίνεται μια μη λειτουργική εμμονή.

Δεν χρειάζεται να προσεγγίζεις τα πάντα με σκοπό να θεραπευτείς ή να βελτιωθείς. Δεν χρειάζεται όλα να αφορούν το τραύμα σου. Το ίδιο σημαντικό είναι να δίνεις την προσοχή σου στις δεξιότητες και στα ταλέντα σου και την ομορφιά της ύπαρξής σου. Όλα αυτά υπάρχουν και πολλαπλασιάζονται όσο περισσότερο τα φροντίζεις και αυτά.

Και το πιο σημαντικό, δεν είσαι το τραύμα σου, ούτε το παρελθόν σου. Έχεις μια ιστορία, δεν είσαι η ιστορία σου. Τα σημάδια σου δεν καθορίζουν ποιος είσαι, ούτε φυσικά και ποιος γίνεσαι. Το ότι είναι εκεί δεν σημαίνει ότι μπορούν να προδιαγράψουν το μέλλον σου.

Ναι, οι προηγούμενες εμπειρίες σου σε επηρέασαν και συνέβαλαν στη δημιουργία αυτού που σήμερα αντιλαμβάνεσαι σαν εαυτό. Και, ναι, είναι ένα κομμάτι σου. Αλλά μην αφήσεις να είναι το μόνο στο οποίο εστιάζεις, γιατί αν το κάνεις αυτό, στο τέλος θα ζεις πράγματι τη ζωή σου σαν μόνο αυτό.

Και, η αλήθεια είναι πως είμαστε πολύ πολύ περισσότερα από τα τραύματά μας.

Άφησε τον εαυτό σου να είναι ατελής

Το να είναι το ταξίδι σου τέλειο είναι αδύνατο. Το να αναγκάσεις τον εαυτό σου να είναι τέλειος, είναι ανάλγητο.

Καταρχάς, η τελειότητα δεν υπάρχει . Όπως σου είπα και πιο πάνω, η ζωή το ξέρεις ότι έχει απ’ όλα. Καλές μέρες, δύσκολες μέρες, αποτυχίες, θριάμβους, λάθη και επιτυχίες. Το ξέρουμε πως το ταξίδι θα είναι ακατάστατο και περίπλοκο. Το περιμένουμε ότι θα νιώθουμε φόβο, λύπη, χαρά, απογοήτευση, άγχος, χαρά και ελπίδα, μερικές φορές όλα μαζί ταυτόχρονα.

Αναγνώρισε την τελειότητα στην ατέλεια και απλά άφησε τον εαυτό σου να είναι αυτό που είναι. Μην είσαι πολύ σκληρός με σένα. Δείχνε συμπόνια στις δύσκολες μέρες και γιόρταζε όλες τις χαρές και νίκες στην πορεία.

Το αυτογνωσιακό ταξίδι δεν είναι γραμμικό. Έτσι, ακόμα κι αν νομίζεις ότι «απέτυχες», δεν είναι το τέλος. Απλά συνέχισε να προχωράς.

Να σέβεσαι τα όριά σου

Έχουμε πολλές αμφιβολίες για τον εαυτό μας λόγω των προηγούμενων εμπειριών μας. Αλλά αν κάτι δεν σου πάει καλά ή σε κάνει να νιώθεις άβολα, άκουσε τον εαυτό σου.

Καθώς προχωράς, είναι λογικό να βγαίνεις από τη ζώνη βολής σου, για να μπορείς να κάνεις τις απαραίτητες αλλαγές. Αλλά υπάρχει επίσης μια στιγμή που απλώς ξέρουμε ότι κάτι δεν λειτουργεί, ή ίσως, ακόμη και ότι μας ξανατραυματίζει.

Σε εκείνο το σημείο, είναι εντάξει να κάνεις παύση, να κάνεις ένα βήμα πίσω και να αξιολογήσεις την κατάσταση για να δεις πώς σε επηρεάζει. Αν κάνει τα πράγματα χειρότερα, τότε ίσως δεν είναι για εσένα. Μην πιέζεις τον εαυτό σου να αποδεχτεί ή να κάνει κάτι που σε κάνει να νιώθεις άβολα.

Εάν κάτι το αισθάνεσαι υπερβολικά δύσκολο, δώσε στον εαυτό σου μια ανάσα πριν το αντιμετωπίσεις. Αν είναι πολύ δύσκολο να ασχοληθείς με ορισμένα πράγματα σήμερα, υπάρχει και το αύριο.

Το συμπέρασμα 

Παρά το πόσο αργά μπορεί να νομίζεις ότι προχωράς ή πόσα βήματα πίσω νομίζεις ότι κάνεις, συνέχισε να προχωράς. Δεν έχει σημασία πόσο μακριά σε πηγαίνει κάθε βήμα, αρκεί να να έχεις το βλέμμα μπροστά .

Μην περιμένεις να τα λύσεις όλα, τώρα, για πάντα. Η αναγνώριση ότι η αυτογνωσία είναι ένα ταξίδι ζωής, δεν χρειάζεται να είναι μια σκέψη αποθαρρυντική. Αντίθετα, μπορεί επίσης να είναι παρήγορη κατά κάποιο τρόπο και υποστηρικτική.

Δεν χρειάζεται να βιάζεσαι για αυτή τη διαδικασία. Ας εστιάσεις στο ίδιο το ταξίδι. Τότε, θα αρχίσεις πραγματικά να απολαμβάνεις.

Απόλαυσε κάθε στιγμή και μάθε να είσαι ευγνώμων για ό,τι κάνεις για εσένα. Μπορεί να είναι δύσκολο μερικές φορές, αλλά αν μπορείς να βλέπεις το νόημα ή το κάλεσμα ακόμη και σε μια δύσκολη κατάσταση, δεν θεραπεύεσαι απλώς, αλλά και ευδοκιμείς.