«Κοιτάξτε τα χείλη μου, από αυτά εξαρτάται ο κόσμος».
Ελύτης

Εσύ, έχεις καταλάβει τη δύναμη του λόγου ;

Ίσως έχεις νιώσει τη δύναμη του λόγου των άλλων. Όταν διαβάζεις ένα ποίημα, ένα βιβλίο, όταν παρακολουθείς μια ταινία, ένα έργο θεατρικό, όταν ακούς ένα τραγούδι. Είναι ο λόγος που μεταφέρει γνώσεις και συναισθήματα, σε ταξιδεύει από όπου βρίσκεσαι σε ένα κάπου, ένα παντού.

Έχεις, όμως, καταλάβει τη δύναμη του δικού σου λόγου ;

Αν ήξερες πόση πραγματικότητα δημιουργείς με κάθε φράση, θα σκεφτόσουν πιο προσεκτικά την επιλογή των λέξεων που χρησιμοποιείς. Κάθε λέξη έχει μια βαρύτητα μεγαλύτερη της εννοιολογικής της σημασίας. Σημαίνει κάτι για σένα και, μόλις προφέρεται, αρχίζει να σε καλεί να συνδεθείς μαζί της.
Όλη σου η ύπαρξη αρχίζει να σχηματίζεται γύρω της. Το σώμα σου προσαρμόζει το σχήμα του, το συναίσθημά σου ακολουθεί, ο νους σου κάνει εκείνες τις επιλογές που θα προσαρμόσουν τη ζωή σου ανάλογα με αυτό το κάλεσμα.

Δεν είναι απλές οι λέξεις, δεν είναι ακίνδυνες. Οι αρνητικές λέξεις αυξάνουν τη δραστηριότητα της αμυγδαλής, της εγκεφαλικής περιοχής που καθορίζει τις αντιδράσεις φόβου και η αυξημένη δραστηριότητα σε αυτό το τμήμα του εγκεφάλου, σταδιακά, διακόπτει τη δραστηριότητα του μετωπιαίου λοβού, της περιοχής του εγκεφάλου σου, που ελέγχει τη γλώσσα, τις συναισθηματικές αντιδράσεις, τη λογική και τις εκούσιες κινήσεις. Έτσι, καταλαμβανόμαστε από άγχος, φόβο και αδυναμία ανάληψης πρωτοβουλιών.

Αντίθετα, λέξεις με θετική χροιά, δημιουργούν αίσθηση ασφάλειας, μας κρατούν πιο ήρεμους, ικανούς να βρίσκουμε λύσεις, να αναπτυσσόμαστε και να απολαμβάνουμε περισσότερο, ακόμη και τα πολύ απλά.

Την επόμενη φορά, λοιπόν, που από συνήθεια θα περιγράψεις μια κατάσταση σαν φοβερή και τρομερή, θα μιλήσεις για το μέλλον με τρομακτικές προβλέψεις, θα συζητάς για τα απίστευτα αδιέξοδά σου, τα δυσεπίλυτα προβλήματά σου, ίσως θέλεις να θυμηθείς πως κάποιος μέσα σου ακούει
κυριολεκτικά αυτά που λες και ακολουθεί τις εντολές σου.

Μπορεί, τότε, να επιλέξεις να μιλάς για μια δύσκολη κατάσταση που σε προβληματίζει, αλλά κάνεις το καλύτερο που μπορείς για να την αντιμετωπίσεις, για το μέλλον που κανείς δεν μπορεί να μαντέψει, αλλά έχεις ένα καλό όραμα για το πού θέλεις να πας, για τις προκλήσεις της ζωής που σε απασχολούν,
αλλά σε διδάσκουν και σε δυναμώνουν.

«Στερνός σκοπός του ποιητή», λέει ο Σεφέρης, «δεν είναι να περιγράφει τον κόσμο, αλλά να τον δημιουργεί ονομάζοντάς τον».

Εσύ, που είσαι ο καλλιτέχνης της ζωής σου, εσύ με ποιες λέξεις περιγράφεις, άρα δημιουργείς, τον κόσμο σου ;

Διάλεξε τις λέξεις σου με σοφία. Δημιούργησε τον κόσμο σου με σοφία.